Ζωή με τρέλα ?

Η οικοδομή μας είναι πολύ ωραία.  Έχει θέα στο Σέιχ Σου και το βράδυ χαζεύεις τα φωτισμένα κάστρα.

Η μόνη παραφωνία είναι η τρελάρα η οικοπεδούχος μας. Ακούει στο όνομα Μαρίκα, αλλά της ταιριάζει περισσότερο το Κρουέλα.

Κάνει τη ζωή όλων δύσκολη και σου έρχεται να την πνίξεις. Μια μέρα η κυρα-Φρόσω η καθαρίστρια εκεί που καθάριζε τη σκάλα δέχτηκε την επίθεση της Κρουέλας. Η κυρα-Φρόσω όμως που είναι πιο εύσωμη κατάφερε να τη ξεμαλλιάσει και να την κάνει μαύρη στο ξύλο. Η Μαρίκα τσιροκοπούσε, αλλά όποιος τύχαινε να περνά της έριχνε και από μία φάπα.

Τις προάλλες πήγε και για σκι, τρομάρα της.  Έφυγε με δύο πόδια και γύρισε με τέσσερα( δύο πόδια και δύο πατερίτσες ).

Χτες το βράδυ κι ενώ όλοι βρίσκονταν στο τρίτο όνειρο, ένας συναγερμός άρχισε να χτυπά. Σα σφεντόνες πεταχτήκαμε όλοι στις σκάλες και αρχίσαμε να τρέχουμε πάνω κάτω. Ο διπλανός μας ο κυρ-Βασίλης φορούσε γκρι πιτζάμες με τον Τουίτι και ένα μπλε σκούφο, που δεν ταίριαζε καθόλου θα έλεγα. Τελικά δεν ήταν ο συναγερμός.  Ήταν η κυρα-Μαρίκα που έκανε πρόβα για το μουσικό παιχνίδι “Just the two of us“. Αυτό δεν είναι φωνή. Είναι σαν να γκαρίζουν δέκα γαϊδούρια, μαζί κι ένας κόκορας.

Τέλος πάντων. Έτσι κυλάει η καθημερινότητά μας. Πότε καλά, πότε χάλια!

–          Καλημέρα Φένια

–          Καλημέρα Σοφία

–          Μην πατάς τόσες φορές το καζανάκι, γιατί με ξύπνησες.

( πιάνεις συζήτηση και από το φωταγωγό )

Κυρία Βασιλική   – Βρε κατσίκα, γιατί τινάζεις πάνω στα ρούχα μου;

Κυρία Μάρα         – Μια βδομάδα τα έχεις απλωμένα. Τι περιμένεις, να αλλάξουν χρώμα για να τα μαζέψεις;

Κυρ-Αντώνης      – Τρεις η ώρα το μεσημέρι ντάμπαρ ντούμπαρ. Τι θα γίνει μ΄ αυτή τη  μουσική;

Περικλής               – Έλα μεγάλε χαλάρωσε και κουνήσου στο ρυθμό?

Σοφία Βουρνάζη