Στίχοι

Η αλεπού καλόγρια

Σαν δεν είχε τι να φάει
μία αλεπού πονηρεμένη
αποφάσισε να πάει
και καλόγρια να γένει.

Τρεις κοκόροι που δεν έχουν
στο κεφάλι λίγη γνώση
την πιστεύουνε και τρέχουν
την ευχή της να τους δώσει.

Μπαίνουν μέσα στο κελί της
τους ξομολογά εκείνη
και κουνεί την κεφαλή της
και συγχώρηση τους δίνει.

Και χωρίς να χάσει ώρα
καθώς ήταν πεινασμένη
τους αρπάζει κι είναι τώρα
και οι τρεις συγχωρεμένοι.

Και η αλεπού τους κλαίει,
τους μοιρολογά και λέει:
Έτσι την παθαίνουν όσοι
έχουνε κοκόρου γνώση!

………………………………………………………………………….

Ο ποντικούλης

Στο σκοτάδι μαστορεύουν πέντε ποντικοί.
Τι σκερπάνια! Τι πριόνια! Τι μαστορική!
Σε ντουλάπι νοικοκύρη βάλθηκαν να μπουν
κρατς! ο ένας, κριτς! ο άλλος, κόβουν και τρυπούν.

Είναι νύχτα και στο σπίτι το? ριξαν βαριά.
Ετεμπέλιασεν ο γάτος δίπλα στη φωτιά.
Μόνο η φάκα στο ντουλάπι κάθεται ξυπνή
κι αφουγκράζεται τον κλέφτη κι ώρες αγρυπνεί.

Με τα δόντια τους ανοίξαν τρύπα φοβερή.
Να τους! Μπαίνουν ένας ένας, βόσκουν στο τυρί,
παξιμάδια ροκανίζουν στο γλυκό βουτούν
κουβεντιάζουν, σουλατσάρουν, σιγοπερπατούν.

Κι ο μικρός ο Ποντικούλης, που όλο τριγυρνά,
μες στη φάκα μπαινοβγαίνει και τηνέ κουνά.
Φράπ! εκείνη τον γραπώνει και τον έχει εκεί.
Για τους πέντε ο Ποντικούλης μπήκε φυλακή.

………………………………………………………………………….

Κουκουβάγια

Πάνω στη βελανιδιά κάθεται μια κουκουβάγια
έχει μάτια γουρλωτά και φωνάζει δυνατά
κουκουβά κουκουβά κουκουβαβαβαβα
κουκουβά κουκουβά κουκουβαβαβαβά

Ξάφνου βλέπει από ψηλά ένα σμήνος νυχτοπούλια
κάθεται και τα κοιτά και φωνάζει δυνατά
κουκουβά κουκουβά κουκουβαβαβαβα
κουκουβά κουκουβά κουκουβαβαβαβα

………………………………………………………………………….

Στείλε μήνυμα

Σαν τα όνειρά σου όλη μέρα πετούν
πάνω στα δέντρα στις στέγες γυρνούν
σκίζουν ελεύθερα τον ουρανό
να’ μουνα μια άσπρη φτερούγα και ‘γω.

Περιστέρια άσπρα πετούν
στο μπαλκόνι μας ίσως σταθούν
δέστε στο πόδι τους άσπρο χαρτί
στείλτε ‘να μήνυμα σ’ όλη τη γη.

Θα περάσουν βουνά και θάλασσες
θα βρουν τη χώρα που διάλεξες
με την απάντηση θα ‘ρθουν ξανά
στείλε μήνυμα.

Ένα κουλούρι και λίγο νερό
κι αν ίσος είσαι παιδί τυχερό
θα ‘ρθουν στον ώμο σου και θα σταθούν
θέλουν για λίγο να ξεκουραστούν.

Περιστέρια άσπρα πετούν
στο μπαλκόνι μας ίσως σταθούν
δέστε στο πόδι τους άσπρο χαρτί
στείλτε ‘να μήνυμα σ’ όλη τη γη.

Θα περάσουν βουνά και θάλασσες
θα βρουν τη χώρα που διάλεξες
με την απάντηση θα ‘ρθουν ξανά
στείλε μήνυμα.

Ξέρεις, τα περιστέρια είναι πολύ έξυπνα πουλιά
πάντα βρίσκουν τον δρόμο να γυρίσουν πίσω.
Κοιμήσου λοιπόν και το πρωί, θα τα βρεις στο μπαλκόνι σου.

………………………………………………………………………….

Ο μπάρμπα-Μπρίλιος

Ο μπαρμπα- Μπρίλιος, ο μπαρμπα- Μπρίλιος
είχε ένα γάλο, είχε ένα γάλο
πολύ μεγάλο, πολύ μεγάλο !

Και τον ετάιζε και τον ετάιζε,
μέλι και ταχίνι, μέλι και ταχίνι
για να τον παχύνει, για να τον παχύνει !

Και τον ετάιζε και τον ετάιζε,
ψωμί κι αλάτι, ψωμί κι αλάτι
για να κάνει πλάτη, για να κάνει πλάτη !

Και τον ετάιζε, και τον ετάιζε,
ψωμί, γαρδούμπα, ψωμί, γαρδούμπα,
για να κάνει τούμπα, για να κάνει τούμπα !

Και τον ετάιζε και τον ετάιζε,
ψωμί, μπουγάτσα, ψωμί, μπουγάτσα
για να κάνει μπράτσα, για να κάνει μπράτσα !

Και τον ετάιζε και τον ετάιζε,
ψωμί και χόρτα, ψωμί και χόρτα,
ώσπου δε χώραγε από την πόρτα !
ώσπου δε χώραγε από την πόρτα !

Ώσπου μια μέρα, ώσπου μια μέρα
με δίχως ήλιο, με δίχως ήλιο,
ο γάλος έφαγε τον μπαρμπα Μπρίλιο !
ο γάλος έφαγε τον μπαρμπα Μπρίλιο !

………………………………………………………………………….

Ελεφαντάκι

Έχω ένα μικράκι ελεφαντάκι
τετρακόσια είκοσι κιλά
τρώει εφτά κασόνια μακαρόνια
κι όλο κάνει τούμπες και γελά.

Όταν ανεβαίνει στην τραμπάλα
με πετάει ψηλά στον ουρανό
κι όποτε βουτάει στην πισίνα
φεύγει από μέσα το νερό.

Έχω ένα μικράκι ελεφαντάκι
τετρακόσια είκοσι κιλά
πίνει εφτά κουβάδες λεμονάδες
κι όλο κάνει τούμπες και γελά.

Παίζουμε τ? απόγευμα στον κήπο
τρέξιμο και μπάλα και κρυφτό
κι ύστερα στο μπάνιο μου πετάει
με την προβοσκίδα το νερό.

Έχω ένα μικράκι ελεφαντάκι
τετρακόσια είκοσι κιλά
θέλει κόπο μα θα βρω τον τρόπο
να το πάρω κάποτε αγκαλιά!!!

………………………………………………………………………….

Η γιαγιά

Η γιαγιά μας η καλή
έχει κότες στην αυλή
κότες και κοτόπουλα
χήνες και χηνόπουλα.

Άσπρη πάπια με παπιά
γάιδαρο με τόσα αφτιά
γαλοπούλες κι ένα γάλο
φουσκωμένο και μεγάλο.

Και τον πρώτο πετεινό
μέσα σ? όλο το χωριό
που λαλεί κάθε πρωί
στης γιαγιάς μας την αυλή.

Η γιαγιά μας η καλή
έχει ραπτομηχανή
κι όλο ράβει και μπαλώνει
του παππού το παντελόνι !

………………………………………………………………………….

Αχ κουνελάκι

Αχ κουνελάκι, κουνελάκι, ξύλο που θα το φας
μέσα στο ξένο περιβολάκι, τρύπες γιατί τρυπάς
μέσα στο ξένο περιβολάκι, τρύπες γιατί τρυπάς
αχ κουνελάκι, κουνελάκι, ξύλο που θα το φας.

Μη μου σουφρώνεις τη μυτίτσα, μη μου κουνάς τ? αφτιά,
μη μου κλείνεις το ματάκι είσαι μια ζωγραφιά.
Μη μου σουφρώνεις τη μυτίτσα, μη μου κουνάς τ? αφτιά,
μη μου κλείνεις το ματάκι είσαι μια ζωγραφιά.

Αχ κουνελάκι, κουνελάκι, ξύλο που θα το φας
μέσα στο ξένο περιβολάκι τρύπες γιατί τρυπάς,
μέσα στο ξένο περιβολάκι τρύπες γιατί τρυπάς
αχ κουνελάκι, κουνελάκι, ξύλο που θα το φας.

Ξύλο που θα το φας…
Ξύλο που θα το φας…

………………………………………………………………………….

Νιάου νιάου βρε γατούλα (Το γκρίζο γατί)

Μια φορά κι έναν καιρό
μπήκε η γάτα στο χορό
με γοβάκια και φουρό
κι απ? την πολλή χαρά
κουνούσε την ουρά.

Κι όταν φούντωσε ο χορός
κι έγινε πιο ζωηρός
ένας γάτος πονηρός
τη ζύγωσε απαλά
και είπε πονηρά.

Νιάου νιάου, βρε γατούλα
με τη ροζ μυτούλα
γατούλα μου μικρή
νιάου, σε έχουνε μη στάξει
κι είναι από μετάξι
η γούνα σου η γκρι.

Στ? αληθινά δεν ξανάδα πουθενά
δυο ματάκια γαλανά τόσο φωτεινά
και σοβαρά είναι η πρώτη μου φορά
που είδα να κουνάν ουρά τόσο πονηρά.

………………………………………………………………………….

Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα

Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα
να μου φέρετε τα μάτια μου σαν κλείσω
τον ντουνιά με τα στραβά και τα παράλογα
καβαλάρης μια φορά να σεργιανίσω.

Το ένα τ? άλογο να είναι άσπρο
όπως τα όνειρα που έκανα παιδί
το άλλο τ? άλογο να είναι μαύρο
σαν την πικρή μου την κατάμαυρη ζωή.

Να χτυπώ το καμουτσίκι μου το άπονο
σαν της μοίρας μου τ? αβάσταχτα χαστούκια
και ν? ακούγεται τη νύχτα σαν παράπονο
σαν πενιά λυπητερή από μπουζούκια.

Το ένα τ? άλογο να είναι άσπρο
όπως τα όνειρα που έκανα παιδί
το άλλο τ? άλογο να είναι μαύρο
σαν την πικρή μου την κατάμαυρη ζωή.