Γλωσσοδέτες είναι οι φράσεις που δυσκολευόμαστε να πούμε σωστά, κυρίως όταν τις λέμε γρήγορα, γιατί έχουν περίεργες λέξεις , μεγάλες ή με παρόμοιες συλλαβές που επαναλαμβάνονται συνεχώς και μας μπερδεύουν τη γλώσσα.
· Ο παπάς ο παχύς έφαγε παχιά φακή, γιατί παπά παχύ έφαγες παχιά φακή;
· Άσπρη πέτρα ξέξασπρη και από τον ήλιο ξεξασπρότερη.
· Βαρέλι νεροβάρελο, ποιος σε νεροβαρελόδενε;
– Του νεροβαρελοδέτη ο γιος.
· «Πίτα σπανακόπιτα σπανακολαδοφραγκοσυκοπαντζαροκολοκυθόπιτα.»
· «Της καρέκλας το ποδάρι, ξεκαρεκλοποδαρώθηκε ποιος το ξεκαρεκλοποδιάριασε ο ξεκαρεκλοποδαράς.»
· «Νερό, λινάρι, νερολίναρο, νεροκαθαρολίναρο»
· «Έφαγα και χόρτασα, ζεστά ξερά σκαστά κουκιά, με τη ζεστή ξερή σκαστή κουτάλα»
· «Μια τίγρη με τρία τιγράκια.»
· «Μια πάπια, μα ποια πάπια; Μια πάπια με παπιά.»
· «Ο γιος του Ρουμπή, του Κουμπή, του ρουμποκομπολογή, βγήκε να ρουμπέψει, να κουμπέψει, να ρουμποκομπολογέψει, και τον πιάσαν οι ρουμπήδες, οι κουμπήδες, οι ρουμποκομπολογήδες.»
· «Ο τζίτζιρας ο μίτζιρας ο τζιτζιμιτζιχότζιρας, ανέβηκε στη τζιτζιριά στη μιτζιριά στη τζιτζιμιτζιχοτζιριά, να κόψει τζίτζιρα μίτζιρα τζιτζιμιτζιχότζιρα.»
· «Καλημέρα καμηλάρη, καμηλάρη καλημέρα»
· Ανεβαίνω, κατεβαίνω, μπαινοβγαίνω κι ανεβομπαινοβγαινοκατεβαίνω.
· Οι σπανοί Ισπανοί, εις πανί ισπανικό, εις πανικό ισπανικό εζωγράφουν ισπανικόν στρατόν εις πανικόν.
· Φίλος έδωσε σε φίλο τριαντάφυλλο με φίλο. Φίλε φύλαγε το φύλλο, μην το δώσεις σε άλλο φίλο.
· Πέμπτη πέφτει ο Πεύκος κάτω.
· Το γυαλί μες το πηγάδι
πώς γυαλίζει , πώς κομπίζει , πώς γυαλοκομπολογίζει.
· Πάγκος δίπαγκος , τρίπαγκος, τετραδοταβλόπαγκος.
· Άσπρο χαρτί και ξέξασπρο μελάνι και ξέξασπρη γραμματική, ξέξασπρο γράμμα κάνει .