Ο λαγός, η μαϊμού και η νεράιδα

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν δύο καλοί φίλοι που ζούσαν σε ένα δάσος. Αυτοί ήταν ο λαγός και η μαϊμού. Μια μέρα όμως έπιασε φωτιά στο δάσος! Τότε ο λαγός σκέφτηκε να επισκεφτούν τη φίλη τους τη νεράιδα, για να τους συμβουλέψει. Είπε, λοιπόν, την ιδέα του στη μαϊμού και συμφώνησαν. Οι δυο τους πήγαν και βρήκαν τη νεράιδα και της είπαν τι συνέβη. Η νεράιδα είδε τη μαγική της σφαίρα και τους είπε:

-Οι λύκοι έβαλαν τη φωτιά στο δάσος. Θα σας συμβούλευα να φύγετε και να βρείτε άλλο δάσος.

Οι δυο φίλοι έφυγαν σκεφτικοί και στενοχωρημένοι.

-Εγώ δε φεύγω, είπε η μαϊμού. Βασικά δε θα φύγω ποτέ, εδώ είναι το δάσος όπου γεννήθηκα! Δεν πιστεύω σε όσα μας είπε αυτή η νεράιδα. Αν φύγουμε θα καταστραφεί το δάσος!

Ο λαγός όμως διαφωνούσε και χωρίσανε. Η μαϊμού έμεινε στο δάσος, ενώ ο λαγός έφυγε. Τα πιο γενναία ζώα έσβησαν, μετά από ώρες τη φωτιά και έσωσαν το δάσος.

Πέρασαν μήνες και χρόνια. Η ζωή κυλούσε ομαλά. Όλα ήταν ήσυχα, ώσπου μια μέρα, οι λύκοι που είχαν εξαφανιστεί και κανείς δεν ήξερε πού ήταν, επέστρεψαν. Πανικόβλητη η μαϊμού άρχισε να πηδάει από δέντρο σε δέντρο, μέχρι που σταμάτησε τρομαγμένη σε έναν γκρεμό. Οι λύκοι την πρόλαβαν και την έφαγαν. Μέσα από το στομάχι τους η μαϊμού έλεγε: «Αχ και να ‘χα ακούσει τη νεράιδα!»